çekyatedebiyatı-245

Efendim,

Bana doðru ýsýrmaya gelen,

Köpeðe bile

Hoþt diyemeyen ben,

Hoþ derim sadece!


Hav demekle,

Belki de

Nasýlsýn demek istiyor,

Derim!


Ýnsan sevdiðini,

Þöyle ýsýra ýsýra yemez mi?

Diye düþünürüm ben!


Dikkatimi çeken;

Her dinin temelinde,

Hoþgörü var iken,

Bazý dindarlarda,

Bunu göremiyoruz,

Maalesef!


Ýnsan hoþgörülü olmak zorunda

Ama

Dindarlar daha çok!

Çünkü

Din demek;

Höþgörü demek!


Halbuki

Allah biz kullarýný,

Hoþgörülü yaratmýþ,

Ve

Hayvanlar gibi

Acýktýðýmýzda,

Birbirimizi yemeyelim diye

Akýl vermemiþ mi?


Ama

Bakýyorsun,

Ýnsanlar ha bire

Birbirini yiyip duruyor,

Aç olsalar,

Anlayacaðým!


En son örneði;

Allah rahmet eylesin,

Nur içinde yatsýn,

Demokrasi þehidi;

Benazir Butto,

Vahþice katledildi.

Ne için?


Allah istese idi

Bitkiler,

Hayvanlar gibi

Biz insanlarý da

Ayný tip davranýr yaratýrdý!


Dünyayý güzel yapan;

Ýkiz kardeþlerin bile

Farklý düþünmeleri deðil mi?


Doðru olan;

Allah’ýn verdiði caný,

O’nun almasý deðil mi?


Peki

Ýnsanlarý,

Dünyanýn en tehlikeli silahý;

Yine insandýr,

Haline getirenler kim?

Yanlýþ nerede?


Ben çok dindar deðilim ama

Hoþgörülüyüm!

Beni sevmeyenleri,

Benden nefret edenleri,

Sevecek kadar,

Hoþgörülüyüm,

Yaratan’dan ötürü!


insan
hoþgörülü deðil ise insan mýdýr sizce?


Sosyal Medyada Paylaşın: