Verdigin güller soldu Soldu ve yapraðý birer birer döküldü be sevgili Özlem ile sevgi ile ismini yazmýþtým her bi yaprak arasýna Gözyaþlarýmla suluyodum Akþam olup gün batýnca Þimdi geriye bir kuru dalý kaldý Dikenini batýrýp kalbime Kanýmý akýttýmda köküne Yinede can bulmadý bahar ayýnda Oysa ne lodoslara Ne fýrtýnalara göðüs germiþti bu gül Bülbüller dalýna konar türküler söylerdi her gün Biliyorum sende istemezdin böyle bitsin Ýstemezdin yüreðim taþ kesilsin Suçlu kim güçlü kim Kadermi yazýmý felekmi Susuyorum yine iþte ALLAH kahretsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
denizhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.