BEN

Ben ,hep o alýngan çocuk,
Düþen yapraklara bile acýyan
Geçen yolculara bakýp gülen,
Kahkahalarla....
Arkasýný dönüp aðlayan sonra.

Ben, hep o alýngan çocuk,
Ele avuca sýðmaz görünüp
Ele geçen;
Dikili taþlardan daha aðýr olan,ben...
Ben,hep o avare... gülen çocuk....

Aðrýyor içim,aðrýyor neden?
Bilmiyorum...
Hele bu yolculuk,
Nereyedir?
Bilmiyorum...

Sosyal Medyada Paylaşın: