Ben Hiç Sevilmedim Ki
Gözüm takýlý kaldý onlara
Küçüðümün o küçücük ellerine
Öyle sýký tutmuþtu ki annesini
Belli ki býrakmak istemiyordu
Öyle seviyordu ki annesini
Bu her halinden belli oluyordu
Gözlerindeki sevgi parlýyordu
Uzaktan bile ýþýk saçýyordu
Oysa ben hiç böyle sevilmedim ki
Bir anneyle karþýlaþtým dün
Çocuðu için yanýp kavrulan
Canýn yandý mý annecim diyen
Çocuðuna sýmsýký sarýlýp
Korkma yanýndayým annem diyen
Yaralanan elini öpüp koklayýp
Geçecek annem diye acýsýný hafifleten
Þöyle geçmiþe dönüp düþündüm
Ben hiç böyle sevilmemiþtim ki
Ýki sevgili gördüm elele,gözgöze
Öyle bir sevda yüklüydü ki gözlerinde
Bakýþlarýnda haykýrýyorlardý birbirlerine
Elleri kenetlenmiþ bir yumak olmuþtu
Gözleriyle konuþuyorlardý adeta
Yürekleri sonsuzluðu haykýrýyordu
Sensiz bir an bile nefes alamam
Sensiz yaþayamam diyordu
Düþündüm,ben hiç böyle sevilmedim ki..
01.43 Pazar
25.08.2013
Gülgün Solmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülgün Solmaz ( Gülgün45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.