AYRILIĞIN İLK GECESİ
Ben damat olamadým sense gelin,
Usulca ayrýldý elimden elin.
Gözümün önüne gelen hayalin,
Halime gülerek bakar bu gece...
Vurgun gönlüm içten içe haykýrdý.
Aþk kuzumu kaptý ayrýlýk kurdu.
Teypte duyduðum ses kalbimi kýrdý,
Þarkýlar bir hayli sakar bu gece...
Sahip olduðumu sandým soluna.
Kahretsin, çýkmaz olaydým yoluna.
Belki de o vefasýz yar, koluna
Bir baþka sevgili takar bu gece...
Söyle, gönlün neden bu kadar fakir?
Vefa, ihanet; biri nur, biri kir.
Gözyaþlarým damla damla birikir,
Kor olur yüzüme akar bu gece...
Derdimi kimlere nasýl açarým?
Nereye gider, nereye kaçarým?
Eli kolu baðlanmýþ bir naçarým,
Yalnýzlýk içimi yakar bu gece...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.