Eksiliyorum kendimden Gülüþler yalacý Bir yabancýyla uyanýyorum kýzýl þafaklara Sarýlmýþým yalnýzlýðýma Düþlerimde seviyorum sadece Tenim teninde deðil Kendi kendimin misafiri oluyorum yalnýzlýðýma Bir buselik yer yok bana dudaklarýndan Yeþile çalan gözlerinde yokum Puslu sabahlara öfkelenirken Sis basýyor gecelerimi Küçük adýmlar yetmiyor yüreðime Kulaç kulaç doluyken ruhum Hiçliklerinde bulanýyorum Göz gözü görmüyor Çýkarmak ister gibi beni hayatýndan Tuzla buz ediyorsun geride kalan ne varsa Bir zamanlar aþýktýk Ve þimdi bir o kadar yabancý geliyor sesin Bu da kim diyerek irkiliyorum Çekiyorsun o an fiþini yüreðimin Ve sevgili bilmelisinki Ölene dek deðil öldürene dek bekleyeceðim Semalarýnda süzülerek seni
Recep Yeþil Ataköy....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Recep Yesil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.