þairdim gün batmadan önce kuþlar vardý dilimde ve mavi bir gökyüzü baþýmýn üstünde bir akþam rüzgárý esti kalbimde ihtiyarladým sözler eskidi dilimde çöle baðdaþ kurup kumlara yazdým þimdi kanat sesiyim kanat sesiyim dolunayýn ötesinde
keskin kalçalý bir kadýn raks ederdi güneþli öðlenlerimde öfkeli bir yýlaný dolayýp beline secde ettirirdi kelimelere dudaðýmý dudaklarýna vurdum kurudum
þairdim sonra ne oldum bilmiyorum efendim havalar soðudu tanrýlarý kýzdýrdým üzüntümden yazamaz oldum o kadýn girdi günahýma adý neydi unuttum yýlan vardý belinde raks ederdi kýzgýn güneþli öðlenlerde baðýþla beni kelimelerin efendisi oturdum bekliyorum günahýmýn suskunluðunda
kuþlar konsun dilime yemin ediyorum bir daha kafes örmeyeceðim kelimelere bir daha methiyeler düzmeyeceðim yalandan kalplere
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.