Ýsyandaki yüreðim, sonunda etti firar Nasýl firar etmesin, mavi düþler hep soldu Nice sevdalar gördü, elde kaldý hep zarar Gece gündüz karýþtý, maviler siyah oldu Oysa nice umutlar, beslemiþti içinde Þimdi bir seyyah oldu, görenler olmuþ Çin’de
Çýðlýklarým boðuldu, gözüm þimþek çakmýyor Yerinde deðil yürek, artýk ateþ yakmýyor Can bedende dursada, etrafýna bakmýyor Kaným donmuþ damarda, ak desem de akmýyor Gönül bahçemde hazan, susuz kaldý çiçekler Sarhoþ gibi geziyor, aç kalýnca böcekler
Duman duman olmuþum, nargile marpucunda Tabiat toprak imiþ, derler boða burcunda Uçuþan hayellerim, dünyanýn bir ucunda Düþlerini saklýyor, sýkýca avucunda Hicranýn ayak sesi, eder iken refakat Mahþerede uzansam, görünmüyor sadakat
Ayrýlýðýn ateþi, kül olup da sönünce Masmavi gökyüzünden, ýþýk suya düþünce Bir daha seveceðim, yürek geri dönünce Haklý sebeplerini, yalýn halde görünce Vuslatýn perdesini, az aralýk býraktým Güneþ doðuncaya dek, yerine bir mum yaktým
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.