daðýnýk bir sevginin kesik öksürükleri duyulurdu hasta bedeni sarýp sarmalarken ihanet dermansýz yaraydý belki kesip atmalýydý daðýnýklýðýný yel gibi girmiþti fark ettirmeden geç vakit anlaþýldý daðýlmýþtý oysa herþey toparlanmalýydý artýk yorgunu olan gidilememiþ yollara düþtü insan
oysa her þey darmadaðýndý göz gözü görmüyordu kör ve saðýrlar aðýrlýyordu birbirini sevgi kaf daðýnýn ardýnda yürek nefretler sofrasýnda hazin bir sessizliðin çýðlýk çýðlýk sususlarýndaydý insan
biz vardýk bir zamanlar birbirimizi görmesek de duyamasak da seslerimizi birlikte çarpan yüreklerimiz uzanýrdý kaf daðýnýn ardýna kadar biz vardýk bir zamanlar
þimdi ne kaldý elimizde bunca yýldan sonra darmadaðýn olmuþ sevgilerden baþka kim baðlayacak þimdi bizi birbirimize nefret sofralarýnda þen kahkalahar mý? tuz buz olmuþ darmadaðýn bir kristal bardaðýn her parçasý bir avuçta kanatýrken dost elleri
velhasýl hep " b i z " olmak vardý azizim " b i z h e p i m i z " diyebilmekti mutluluk her yaralý yüreðin yarasýný sarabilmekti " b i z "
"sevgiyle baðlanmýþ bir bütünüz" diyebilmekti nefret bataklýklarýndan aldýðýmýz bütün yaralarýmýza dermaný " b i z " olan ihanetlere bulaþmýþ ve parçalanmýþ camdan kalpler gibi darmadaðýn edilmiþ bütün masum sevgilerimize
" b i z " diyebilmek vardý ...
.... ....
Mert YÝÐÝTCAN 21 .08 . 2013 istanbul / daðýnýk sevgilerin yaþayan ölülerin þehri/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.