Yapýþýr göz bebeklerime buluttan bir tutam
Sargýn bir umut yakalarým
Ay ölür
Gök eðer baþýný
Adýn düþünce dilime
Gel gör ki karamsarlýk hep içimde
Günler geceleri kovalar
Adýn geçer adýmýn geçtiði yerde
En çok da yokluðun acýtýr
Akarým yaslý dereler gibi mutsuzluða
En koyu gecesini giyer kentim
Yýrtar geceyi iki kurþun sesi
Ve biter iki taze ömür ayný anda
Ey etimde þirpençe çýkaran sevgili’m
Döküldün yine buklelerinle aklýma
Seni sensiz sevmeyi öðrendim de
Öðrenemedim sensizliði
Þimdi ayrýlýðýn sessizliðinde gözlerim
Ýçime çekiyorum ikimize dair ne varsa
Oysa ben sadece sevdim
Gözyaþýnda boðulurken bile sevdim
Avaz avaz
Öðrenemedim vazgeçmeyi
Kendimden bile geçmiþken
Kahretsin ki dokundun içime bir kere
Her nereye baksam senden bir iz
Yurtsuz yuvasýz kaldým
Ellerim sensiz
Suçlusu benim
Seni ne çok sevdim
Böyle de öleceðim
Þimdi sana yaþamak düþer elbette
Bana hesaplaþmak
Ben duyarým yine havada Nilüfer kokusunu
Yine gövdemin kokusundan buharlaþýr þiir
Ve artýk biliyorum ki kapanmaz yaðmurun açtýðý yara
Özlemiyorsam çýplak ayaklý çocukluðumu
Namerdim özlemiyorsam ölümü
Bakýþýn gözlerimden içiyorken beni
HaydÝ sen de akýt gözlerinden iki damla
Sus(a)dým Nilüfer
Sýðýnacak liman arýyorum
Tut ellerimden Nilüfer
Tut
Uykuna düþer gözyaþlarým birazdan
Nilüfer…………….