BEKLEDİM
Geri döneceðinden asla ümit kesmedim;
Hep aniden karþýma çýkar diye bekledim.
Terk edip gittiðine darýlmadým, küsmedim;
Sonunda bensizlikten býkar diye bekledim…
Kanlý yaþ döker oldu gözlerim, durup durup.
Kuruttu tüm baðýmý, güllerimi soldurup.
Sevgi silahýný aþk kurþunuyla doldurup,
Gururunun baþýna sýkar diye bekledim…
Hayaline dalarým her yalnýz kaldýðýmda.
Hep gözlerim dolar hayaline daldýðýmda.
Ýki parmaðýmýn arasýna aldýðýmda;
Gelir de sigaramý yakar diye bekledim…
Onunlayken mutluluk da güzeldi, keder de.
Onu severek düþtüm ben bu aþk denen derde.
Þu periþan halime bakýp insaf eder de;
Beni yine koluna takar diye bekledim…
Dön gel; terk edip gitmek ne günah ne de ayýp.
Aþksýz geçen bir saat bile ne büyük kayýp.
Bütün yaþananlarý, geçmiþi hiçe sayýp;
Bana yine sevgiyle bakar diye bekledim…
Tutuþur yanar ruhum, ayrýlýk denen narda.
Kabuk tutmaz yüreðim, oluk oluk kanar da.
Gün olur bensizlikle cayýr cayýr yanar da,
Gözünden bir damla yaþ akar diye bekledim…
Gel efsane olsun aþkýmýz, dolaþsýn il il.
Gel sevgilim, sen de aþkýn karþýsýnda eðil.
Bil ki seni bedenimi doyur diye deðil:
Sevgin, hayat çayýma þeker diye bekledim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.