YAZDIKÇA

Yüreðinden süzülür, kaleminden dökülür…

Yazdýkça arýnýrsýn tüm günahlarýndan.

Benim gizli sýðýnaðým,

Limanýnda huzur bulduðum denizimdir yazý..

Yazdýkça yeniden doðarým,

Yeniden ümit ederim.

Yeniden hatýrlarým gücümü

Yazdýkça güneþi bile tutarým ellerimle..

Yazarken gizli evime saklanýrým sanki,

Beni kimseciklerin bulamadýðý evime..

Ay’a..

Orada ne mi var …

Ay’a her baktýðýmda yaþadýðýmý hissederim,

Hala iyi þeylerin olabileceðine inanýrým.

Ay’dayken, güneþi bile tutarým ellerimle

Ýliklerime kadar gücü hissederim !

Orada huzur var, vefa var

Orada gülüþlerim hep içten,

Oradan sonrasý hüzün,

Sonrasý keder,

Sonrasý hiçlik !

Seher BARUT
Sosyal Medyada Paylaşın: