ÖLÜMÜNE SEVDİM
ÖLÜMÜNE SEVDÝM
Sevdim seni, ölümüne
Küçücük umudun verdiði tebessüm
Kocaman bir mutluluk oldu bende
Varsýn adý olmasýn bu duygularýn
Varsýn kimse bilmesin
Yüreðinde yaþayan beni
Ama ne olur kaçýrma gözlerini gözlerimden
Verme ellerini baþka ellere
Dur, dur gitme.
Yok etme bu duygularý sýrf adý konulamaz diye
Ben biliyorum, sende biliyorsun
Varsýn kimse bilmesin
Biz biliyoruz yetmez mi?
Dilin söylemese de sevgini
Gözlerin haykýrdý bana her þeyi
Ellerin inadýna benim ellerimi seçti
Gitme, ben sensiz nefes alamýyorum
Peki ya sen?
Sen nefes alabiliyor musun bensiz?
Ýnanýyor musun bana sýrtýný döndüðünde
Yüreðinin acýmayacaðýna
Tamam, tamam o zaman
Git.
Hadi geç kalacaksýn git.
Kaçýr kendini benden
Beni bu koca þehrin karanlýk sokaklarýnda
Yok oluþluða býrak
Bak kimler geldi seni uðurlamaya
Ellerim, gözlerim ve yüreðim
Onlarý da götür
Sen, sen olamayýnca onlarýnda bir anlamý kalmýyor
Ha! sen sakýn bir þeylerini býrakma olur mu
Zaten kocaman bir acý býraktýn
Bir ömür yeter.
Hay Allah zamanda iyiden iyiye daralýyor
Hadi yerini al artýk
Þey…
Bana gülüþünü býrakabilir misin?
Avunacak bir þeyim kalmadý da
Yerini tutmaz, býraktýðýn boþluðu doldurmaz
Seni bana zaten unutturamaz.
Olur ya yerini baþkasý almak ister
Ýþte o zaman iþime yarar
Yerine baþkasýnýn geçmesine engel olur.
Evet sevdiðim
Gidiyorsun
Her þeyimi aldýn gidiyorsun
Hem de farkýnda bile olmadan
Gidiþinle bu koca þehre karanlýk çöktü
Karanlýkla beraber yüreðime hüzün düþtü
Yollar büyüdü
Duvarlar kaldýrýmlara döküldü
Derken gözlerim büyüdü
Bulutlar üstüme örtündü
Nefes alamýyorum
Ölüyorum sevdiðim ve sen,
Sen yine farkýnda bile deðilsin
Bu koskoca sevginin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.