VARLIĞIN YETER

Karanlýkken dünyam güneþ doðdu senle gündüzüme.
Geceme ay oldun yýldýz oldun.
Karanlýklarýma aydýnlýk oldun gözlerinle.
En kötü anýmda içimi rahatlattýn,
Gülmeyen yüzümü güldürdün,
Aðlayan gözlerimi sildin sözlerinle.
Bir bataklýðýnda gibiydim aþk dünyasýnýn.
Beni çektin aldýn.
Sýmsýký sardýn ellerinle.
Uyuyamazken ben göðsüne yatýrdýn beni.
Saçýmý okþadýn uyuyayým diye.
Bazen bir buse kondurdun yanaðýma.
Rahat rahat uyuyayým diye sarýp sarmaladýn beni.
Kokunla uykulara rüyalara daldýrdýn.
En güzel rüyalarýmda sen vardýn uyurken.
En güzel anlarýmý senle yaþadým.
En güzel zamanlarý sen tattýrdýn bana.
Sabahlarý o tatlý yüzünle uyandýrdýn.
Dünya tatlýsý gülüþünle ’günaydýn’ dedin bana.
En güzel sabahlarý sen yaþattýn bana.
En güzel þiirleri sen yazdýrdýn.
Gönlüme öyle bir yer ettin ki
Beni dünyana baðladýn.
Canýma can,
Ömrüme ömür kattýn.
Bana ’ben biþey yapmadým’ diyeceksen eðer.
Ben de diyeceðim sana caným;
’VARLIÐIN YETER’


ÞAÝR FATÝH
20.08.13 21:44
Sosyal Medyada Paylaşın: