kaç ölümü gördü yüreðim
kaç baharý tüketti ömründen
olsun be dayým
sen þiirlerde büyüdün
ben tökezledim her nefeste
sen prangalar eskitin
yük aðýr usta
aðýr be
omuzlar çöktü ihanetler diz boyu
satan satana üç kuruþ en fazlasý beþ kuruþ
gel de tükürme
gel de sövme
insaným deyip de saman altýndan su yürüten þerefsize
söylesene
ölümü gördün mü aç kalmýþ çocuklarýn gözlerin de
sadaka mý verdin dua istiyorsun
kirli ellerinle iþlediðin günahlara
hadi sende
kim bilir kaç can yaktýn yavþaklýðýnla
gözlerine bakýp da býyýk altýndan gülerken
ya
azizeydin yada kendi çapýnda pi si olmayan ulema
susmuyorum artýk
sustukça hep haklý çýktýn
sen
ne anlarsýn hayatýn evrensel yüzünden þebek
kanlanmýþ kehlesin
seni çýtlatmak lazým Muhammed aþkýna
ne dinin var nede örfün
uluduðunla kalýp
kendi leþini yersin be edepsiz
sen kim
harcýn kim
mahirin elline düþmeyince
usulca otur sok baþýný k.... ki
anla
edepsizliðin beþ para etmediðini
utan ki
þehitlerin ruhu incinmesin senin dürzülüðün yüzün den
sana methiyeler düzsem alýnmazsýn ki
onda yarabbi þükür dersin
iþte sen busun zamansýz öten horoz gibi
fazla ötersen
inan ki karanlýklarda kalýrsýn
dil uzatma
bana
uzatýrsan kelimeleri üzersin sonunda
ben bölünmem
inan ki sen bölünürsün kendi haline
ýrký dini ayýrýrsan
bu vatan bizim
bu
cumhuriyet bizim
dil uzatma
horoz misali ....... geçsem bile ruhun duymaz
sadece kaþarlýðýnla
trene bakar kalýrsýn
mahir ulaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.