Nasýl da az kaldý
Nasýl da yetersiz
Daha dün kocaman bir tebessümle bakarken
Neler kimler aldý da gitti ellerimden
Oysa ki en güzeleydi dilekler
En azýn olmasýnaydý
Ellerimle mi verdim
Kocaman bir hüzün kayasý sýkýþtý boðazýma
Ne aðlayabilirim ne de yutkuna
Aradým tüm köþeleri de
Damarlarýmdan sökülmüþ gibi can
Kavruluyor kýzgýn kumlarda
Çok uzak mavilikler
Hem gök yok hem deniz
Nefes alýnmýyor
Tene serinlik de saçýlmýyor
Yanýyor
Sönmeden yine alev alýyor
Bir vara
Bir yoða bu sýzý
Adeta çöl ayazý
Hayatýn içinde hayat gibi
Bilinmeden yaþanan
Söylenmeyen
Söylenemeyen
Kalemim bile düðüm düðüm
Hýçkýrýr gibi heceler
Ne gün bitiyor bu zifiride
Ne de geceler
Pencereme kendini çarpan
Kelebekleri sayamaz oldum
Ýçimden çýkmýþlar ben bilmeden
Bulamýyorlar yollarýný
Bundandýr savruluþlarý
Hani bir þiirde der ya þair
"Bari sen her gece
Yorgun sesiyle saat onikiyi
Vurduðu zaman beni unutma"
Bunu bile diyememek
Yok ki öyle bir saat
Hangisi dingin
Hangisini yorayým sana dair
Hepsi öylece durdu
Akmýyor geçmiyor dolanmýyor benimle
Hakkým olsa
Unutma demek geliyor içimden
Hatýrlanmaya razý olduðumu bile bile
Keþke
Yine keþke dedim
Demeyecektim
Damlalarla yetinecektim
Mutluluk oyununu öðrenip
Deli tepelek gülecektim
Benim suçum deðil ki
Gözlerim unuttu gülmeyi
Bakmýyorlar bana eskisi gibi
Ellerimle mi verdim
Bir ton aðýrlýkla asýlmýþ gibi yüzüm
Taþýnmýyor bu yük
Her an kanýyor yaðýyorum
Bahçeleri talan olmuþ bahçývan gibi
Þekeri yalan olmuþ çocuk misali
Hüzün karýþýmý bir kýrgýnlýkla dolaþýyorum
Belki þöyle ellerinin rüzgarýný geçirsen yüzümden
Yine içimin bahçeleri yeþeriverirdi
Kahroluyorum
Unutuluyorum
Soluyorum
Sanki fondan yavaþ yavaþ siliniyorum
Vardý
Ama yok oluyorum
Belki bir koku
Veyahut bir týný
Belki de bir þarký
Ya da
Ya da
Bir zamanlar kalemimden dökülmüþ
Sana dair bir þiir
Takýlýp dilinin ucuna
Kim yazmýþtý bunu dedirtir sana da
Hatýrlanýrým diye umuyorum...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.