"O mu? Bu mu?" Derken aldýnýz ellerinize beni. Tazeciktim... Hevesliydim,renkliydim. Siyah beyaz sayfalarým vardý elbet içimde gizlediðim; Lakin ben, ellerinizde renklenecektim...
El deðmemiþ boþluklarla doldurmuþtum ellerinizi; Dört köþe boþluklarýma "sevgi"li cevaplar beklemiþtim. Beþ harflik bulmacaya,"ayrýlýk" ý sýðdýracaðýnýzý düþünememiþtim.
Gün, devam ediyordu... Henüz geçmemiþtim. Parmaklarýnýz tüm sayfalarýma dokundu,sevinmiþtim... Tüm renksiz sayfalarýmý, gözlerinizle renklendirmiþtim.
Hiç ayýrmadýnýz yanýnýzdan beni, Eþinizle,dostunuzla tanýþtýrdýnýz. Ve ben, sizi epey benimsemiþtim....
Bazen masanýza oturttunuz, Bazen dizinizde uyuttunuz... Sanýyordum ki ömürlük sevilmiþtim; Yarýn olunca deðiþileceðimi bilememiþtim...
Gün geçti, Ben, günlük sevilmiþtim... Henüz kendime gelemeden, Kurtlar sofrasýnda Sofra bezi niyetine, sayfa sayfa serilmiþtim...
"Eskisi var mý?" dediler yine. Artýk alýþmýþtým... Çünkü ben, Elden ele dolaþýp kirli dokunuþlarla yýpranmýþtým... Zaten topu topu üç beþ sayfa kalmýþtým; Üç günlük sevdalarda, beþ kuruþ etmeyen yüreklere can bezi olarak kullanýlmýþtým...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.