Ýþte bir gün daha geçti. Ömrümün en soðuk, Ömrümün en karanlýk bir günü daha geçti, Sevinçle baþladýðýnda,hüzünle son buluyordu.
Ben geceleri þarkýmýzý dinleyemiyorum Oturupta bir köþede þiir yazamýyorum. Ýsyan ediyorum hayatýn bana yasattýklarýna ve bazý ýnsanlarýn ýký yüzlü oluþlarýna
Bir kuþ gibi kafese mahkumum. Kýrýldý kolum kanadým, Ben çýrpýndýkça, Kanýyor kalbim.
Bu yalnýzlýk, Bu özlem, Bu hasret, Bir gün biter mi?
Uykusuz geçen gecelerim. Her gece rüyamdaki kabuslarým, Sessiz sessiz aðladýðým geceler, Kim bilir,kim bilir bir gün biter mi?
UFuK ÇýNaR (UFKuMDaKiSeN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
UFuK ÇıNaR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.