silinmiş mevsimlerden kaldırımlarda nisan anıları ...

.
.
.
.
.
hala ellerimde kalan kokusunda zamansýz bir bahardý hüzün
soluk siyahýnda akþamlarýn tutan büyüsü
serin gölgelerinde yeþeren umudun çiçekleri
hayata dargýn ölümlü bütün ruhlarýn son bir baþlangýcýnda
inadýna sevgiyi büyütmek için yüz çevrilmiþ zamanlarda

*

sevgiden baþka yoktu hiç bir þey kayalýklarda
martýlar hisseder mi ölümleri çýðlýk çýðlýk seslerinde
her ne kadar martýlar kadar olmasa da
yalansýzdý þarkýlar sevgiden yana
serin ilkbahar günlerinde titreyen yapraklar
henüz dalýnda güzel çiðnenmemiþ umut kaldýrýmlarý

*
hani iliklerine kadar titreten cinsinden soðuktu banklar
ve rüzgarlýydý kaldýrýmlarda yürürken akþamlar
Kimbilir ne zamandýr üþümüþ ellerinde yüreklerin
sýmsýcacýk bir elin varlýðýnýn inkar edilemezliði
zamanýn inadýna hakim olan hilafsýzca belki
tüm zamansýz mevsimlerden terki diyar bir baharýn yeþili

*

zaman elleri ayýrýrdý yüreklerden de önce
kader denen yalaný mahkum edemediðinde doðrular
yaðmurludur hep nisan akþamlarý
hoyrat eser bu gün de yine o rüzgar
silinmiþ ne çok ayak izleri var kaldýrýmlarda kalan
ve zamansýz umutlarda mevsimler
mevsimsiz anýlarda defnedilmiþ hüzünlü bir mevsim
nisan ...

*

*

Mert YÝÐÝTCAN
19 . 08 . 2013
istanbul ( ne çok kaldýrým var bu þehirde ... )
Sosyal Medyada Paylaşın: