RUHUM VE NEFSİM

Ruhum sordu nefsime
Rahatlýk nedir böyle seni mest eden
Beni öldürmekte yeniliði aramayý yok eden
Ýnsanlar tabuda koyar ardýn sýra taþýr beni

Nefsim sýrýtarak cevap verdi
Rahatlýðýn tuzaðýna düþmesinler
Senide yalnýz býrakmasýnlar
Sense bu yarayý saracak ilaç
Onlarsa yarayý görmeyen zavallý

Ruhum, evlerde rahatý pek seversin
Gizemlerini özlemlerini saklayamazsýn
Þarkýlarýný çýðlýk suskunluklarýnda gizleyemezsin
Gökyüzünde dolaþýr özlemleri þarkýlarý suskun çýðlýklarý

Nefsim iyi dersin lakin
Ateþten sinelere bir þey yapamýyorum
Gönlünde millet aþký ile lav fýþkýrýr
Ýnsanlarýn talihini ufkunu yönlendirmeye çalýþýr
Varsýn onu görsünler bana uymasýnlar

Ruhum devam etti
Gözleri kör vicdanlarý kulaklarý saðýr ettin
Ruhumu karanlýða gömerek insanlýðý ölüme hapis ettin
Ruhu ruhumu sürekli anlamsýz hafife aldýrdýn
Varlýðýmýn perde arkasýný gizledin
Ýdrak etmenin gözüne parmaðýný soktun
Þimdide çýkmýþ pervasýzca cevap verirsin nasihat edersin

Nefsim ise çok iyi söylersin
Kendilerini seninle inþa etsinler çýrpýnýp durmasýnlar
Kendinden ötekilerini þimdikilerin fikirlerini alt üst etmesinler
Ulema dine hizmet edeceðine ölmüþ düþünceler hizmet etmesin
Varsýn kendisinde sen olan ruhunun perde arkasýný görsün
Rahmaný görsün secde etsin.

Sosyal Medyada Paylaşın: