her geçen güne bir parçayým her sensiz güne p’aramparçayým çoðaldýkça az’a kaldým bu uzaklýk köyünde az’a kaldým ruhumun muhtarýsýn diye mührünü vurdun yüreðime imzaný attýn sevdama az ‘a kaldým sana, ama çoðum seninle ama çok v’arým seninle beni ben ettin beni bin ettin az’a kaldým y’oka saplandým v’ara var oldum mutlak meþaleye can kýldýn ey aþk-ý azizem
durdu akýl, yandý kalbin sevi ýþýðý geldi dile k’alem, k’elamýn sonsuzluðunda körebe oldu içimdeki çocuk sobeledi içindeki kýzý… artýk ebe de leyla da ömrüm de sensin kapandý sevdaya sýzýlarým sözlerimle kaderime paketledi seni aþk
sen hayalimin nefesisin sen umudumun nefsisin sen vazgeçilmezliðimin zaman adýlýsýn sen gecemin sabahý beklediði buluþma y’anýmsýn sen sabrýmýn atom çekirdeði ,yokluðuma oðullanan y’arimsin sen ömrümde açýlan gülün mistik ütopyasýsýn sen hayatýmýn anlamýný derin i mgelere salan gülçaremsin sen binlerce beni bir eden hülya kentimsin sen bir bensin, ben bir sen kadar yurt
kaderime paketlenen aþksýn ömrüme aþýlanan sevda filizisin sevdama mahsul kýlýnan yaþanýrlýk sonusun bu yüzden þule þule bekledim buzul yalnýzlýðýmý eritmek için
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.