Ýki ufkun arasýnda hayalinle, yaþýyorum, Birinden doðuyor, diðerinde batýyoruz. Doðruyu da eðriyi de sen de kaybettim , Uyanýp çözüldükçe, uykuda dolaþýyorum.
Kýrýlmaz deðilim ki ben, madenim yufka, Aþkýnýn uðruna, koþtum, yoruldum yeter, An gelir, biterim, bedenim düþer topraða, Ruhum, býrakýr da gider, acý bir seda ufka.
Topraðýn koynunda, mermerden döþek, Yalnýz nasýl yatýlýr ki, bu soðuk zeminde, Derinden de derinde ,Kuyu içinde kuyu! Ömrümün bu son fecrini, senin ile bölüþsek.
EFKARÝ 19.08.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
EFKARİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.