... Bir daha yaz dedi, olurda yazamazsýn belki... hani ne kadar yazarsan, o kadar koparýrsýn ölümün elinden. son bulduðunda takvimin son yapraðý, sýcak bedenin soðuyacak, kanýksayacak mý üzerini örten topraðý. . Belki selametle anacak bir kaç tanýdýk. dualar edecekler,okuyup üfleyecekler, bir tüy kadar hafiftin bu Dünya’ya. rüzgarýn bile haberi olmayacak uçtuðundan. insan öldüðünde deðilde; son tanýdýðýda öldüðünde ölürmüþ ancak! . Rüya alemiydi belkide yaþadýðýn, uyandýn haberin yok hayata... piþmanlýk yok,þüphe yok,merak yok! sadece hesap lütfen! her nefesin,her sözün muhasebesi, fýrsatýn da olmayacak heyhata! . Beyaz sayfalarýn,ak lekelerin çok olsun, karasýna boyanmadan gidebildinse ne mutlu... katranlar ziftler yurdunda yaþayýp kirlenmemek saadet. . Çektiðin bunca derde muzdarip, bir garip yaþadýn bir garip, bak hatýrlayan kaldý mý bugünleri dünleri. saðdýn damla damla hüzünleri... hasadýn sevap olsun, beraatýn saðýndan. yaþa þimdi yaþayamadýðýn günleri... geçti gitti iþte... bitti gitti iþte... . yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.