DÖN GEL BİR TANEM DÖN GEL
Bitmiyor gecelerde tükenmeyen aþk sorgun
Kan ter içinde uykum hayallerim hep yorgun
Yaþarým acýlarda sensizlik bana vurgun
Dön gel bir tanem dön gel bitir hasreti sen gel
Topladým yýldýzlarý gün geceye döndürdüm
Yazdým göðe ismini güneþi ben söndürdüm
Mevsimleri bitirip caný sana yandýrdým
Dön gel bir tanem dön gel bitir hasreti sen gel
Gam dolu yüküm oldun düþtün gözde yaþýma
Ýsyaným duymaz kimse taþlar yaðdý baþýma
Meçhule esir oldum kurþun oldun kaþýma
Dön gel bir tanem dön gel bitir hasreti sen gel
Kollarýmda yokluðun ben senin özleminde
Tutkuyla bekliyorum verdiðim sözlerimde
Dumanlanýyor baþým yaðarsýn gözlerimde
Dön gel bir tanem dön gel bitir hasreti sen gel
Kayboldun sýrlarýnda gurbetinden dönmedin
Tutuþ tun içerimde yandýn yandýn sönmedin
Yaþýyorken öldürdün kabrime sen gömmedin
Dön gel bir tanem dön gel bitir hasreti sen gel
HAMÝT KARACA 19.8.2013 00:18
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.