ÇOCUKLUĞUNDA SEVDİM...
BEN SENÝ ÇOCUKLUÐUNDA SEVDÝM.
Nazlý bebeðim,dünyadaki kadýným.
En deðerlim,yaþama sebebim.
Sensiz ben bu kainatý neyleyim.
Ben seni çocukluðunda sevdim.
Ýp atlarken uzaktan takip ettiðim.
Beþ taþ oynarken içime çektiðim.
Bir ceylan gibi koþmaný seyrettiðim.
Ben seni çocukluðunda sevdim.
Bir zaman kadýným diye eðitmek istediðim.
Sense yaramaz bir çocuk gibi nazlandýðýn.
Sonrada piþman olup,boynuma sarýldýðýn.
Ben seni çocukluðunda sevdim.
Daha kirlenmemiþken ruh yalan dünyada.
Tertemiz bir sevdayla sana vurulmuþken.
Aklýmda seni yarim.sevdam görmüþken.
Ben seni çocukluðunda sevdim.
Bir sevda düþünün sadece sadakat üzerine.
Ellerinle büyütüp,sevmeye bile kýyamadan.
Aþkýn,meþkin hafif kaldýðý bir sevgiden.
Ben seni çocukluðunda sevdim.
Katreden_Deryaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Katreden_Deryaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.