gece yine çöktü... o korkunç karanlýðýyla usulca her yeri sessizlik sarýyor içten içe bir ürperti korkuyorum ey benim memleket kokulu yârim daha kaç gece sensiz ve ... neyse sevgili, ne sen gittiðin yoldan ne de ben seni sevmekten vazgeçebilirim. bu karanlýk geceler nelere gebedir bilinmez bilinen bir þey vardýr ki, o da seni aldýðým nefeslerle eþ deðer sevmem GÜLEYCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülfroş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.