İçimden kopup gelenler
Yüreðinin götürdüðü yere git,
Anýlar hala tazeyken
Ýstiyorum yaþamak, yaþatmak
Anýlar hala canlýyken
Dalgalarýn çarptýðý kayanýn ardýnda
Kiremitlerin düþer gibi konduðu çatýda
Güvercinlerin kanatlanýp özgürlendiði diyarda
Ardýnda kalan bir adam
Bir resim kaldý senden
Yaþatýlan anýlarýn
Yaþanýlacak hayallerin
Yaþanýlan anýn habercisi ya da sevda meleði
Ne olduðu ne olmak istediðini bilemedim
Ýsmini yollara, kaldýrýmlara
Attýðýn her adýmdaki yere kazýmak ister
Sorulacak sorular
Cevapsýz çaðrýlar
Art arda gelen düþünceler
Solumak, zor sensiz bu hayatta
Yanýmdayken daha güzel oluyor
Düþlemek seni, en güzel hayallerde
Kan kusuyor düþmanlarým
Açýðýmý bekliyorlar
Cam kýrýklarý gibi kalbim
Kokun tüm odamý doldurmuþ
Hasreti çekenler bilir
Hicraný yaþamak ne kadar zor
Islak mendil býraktýn ardýnda
Gülüþün gitmez gözümün önünde
El ele tutuþtuðumuz o mehtaplý gecelerde
Arýyorum o eski anlarýmýzý
Ýlk sevda sinemasýna gittiðimiz
O Pazar günü çýkmýyor aklýmdan
Ýlk busen hala yanaklarýmda
Hassas ve narin tenin
Isýtýyor soðuk bedenimi
Sevda; yükseldikçe aþaðý düþmesi kolay yokuþ
Týrmandýkça kaymasý kolay bir kar daðý
Filizlendikçe solmasý kolay bir aþk çiçeði
Umutlandýkça gözyaþlarýyla dolan bir çift göz
Düþledikçe kâbusa dönüþen bir rüya
Ýstedikçe kaçýp giden bir kader
Soludukça ölümü hatýrlatan bir nefes
Yüzdükçe boðulasý derin bir deniz
Her þeyden önce ve hiçbir þey yokken
Tastamam derken eksikleri bitmeyen
Suda, toprakta, güneþte
Yaþanýlasý dünyanýn her yerinde
Ýzin, kokun hala her daim aklýmda
Benim de son kullanma tarihim gelecek
Benim de ardýmda sevenlerim olacak
Bana da yasinler, fatihalar okuyan olacak
Beni de eriten olacak buz daðýnda donmuþken
Besteni yazýyorum en güzel aþk bestelerinde
Resmini çiziyorum en þahane manzaralarda
Kahramaný yazýyorum en ateþli romanlarda
Sevdikçe, sevildikçe
Bir maziye karýþýyorsun
Andýkça, anýldýkça
Süslüyorsun en hoþ bahar gülünü
Ellerimde, yüreðimde takat kalmadý
Derdim derman bulamadý ey tabip
Çýðlýklarým kulaðýmý saðýr etmiþken
Kudretim acizliðimi kapayamadý ey habip
Þeref, haysiyet, onur en büyük insanlýk imi
Pirim, abdalým, divaneyim en hain günün ve gecenin
Sevdalý, ateþli, saf delikanlý çocuðuyum
Yüküm, bakýþým; ufkum kadar geniþ
Rüzgâr esip getirir hasretini
Selam söyle gurbet kuþlarý
Benim de sizin gibi kanatlarým olsa
Tünesem, uçsam sevda þehrine
Ya da þahlansam bir ak Arap atý gibi
Ya da mat etsem en sonuçsuz satranç hamlesinde
Ya da tuþlasam en zor güreþ maçýnda
Ya da nakavtla sam en son saniyelerini sayan boksta
Sevmek isterim bir kere
Bir kere de anarým bin kere
Ne üçgen olursun ne kare
Yüreðime akarsýn pare pare
Ben aþkýna oldum ciðerpare
Sonu gelmez duygu dünyamýn
Bir þaheserisin
Bir müptelasýyým
Bu baðýmlýlýk yapabilir kanser
Bu baðlýlýk getirebilir sadakat
Doldum
Patlayabilirim bir bomba gibi
Dolu oldum
Çatlatabilirim o kurumuþ yüreði
Islatmak isterim gözlerini
Gözyaþlarýn akýyor mýsralarýma
Mumyalamak isterim cesedini
Çürütmek istemem o bedenini
Gece sabaha karýþýrken
Gün akþama dönerken
Her an ölüme yaklaþýrken
Her þeye raðmen güzel, Yaþamak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.