Dön deme bana sakýn çok geç her þeye artýk Savrulup gittik çoktan ikimiz ayrý yola Gözüme yüklediðin anýlar çoktan yýrtýk Yerleþmen mümkün deðil artýk ölen bu sola O köprünün altýndan çok sular aktý gitti Kalmadý esamesi bir masal böyle bitti.
Yaþlarýmý kuruttum yeniden gülen gözde Geçmiþte üzüldüðüm her þeyi gömdüm çoktan Mutluyum ben demiþtin gönderdiðin son sözde Nasýlsa harcamýþtýn aþkýmýzý hiç yoktan Barikatlarý yýðdým yollarýn kýyýsýna Mühürü çoktan çaktým Yusuf’un kuyusuna.
Zamanýnda dil döktüm kýyma bu aþka diye Sen kendi aleminde asýldýn ona buna Ben mi yetmedim sana adýmý yazdýn suya Aktý gitti gönülden bütün emek boþuna Ýsyan gönülde sýzý sýzladýkça sýzladý Yangýna döktün suyu soðuðunda buzladý.
Dönsem de ne farkeder eski duygular kýrýk Yapýþtýrsan tutar mý buruk çýkar naðmeler Sürüklendim çöllere ayaðýmda bir çarýk Kerem gibi tutuþtum çözüldükçe düðmeler Gömüldü duygularým eski lahit mezara Geçmiþe göm sen beni geldik say biz nazara.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.