Anlarsın

Ardýna bile bakma þimdilik git bakalým,
Nasýlsa birgün piþman olduðunda anlarsýn.
Ne desem anlamazsýn umrunda olmaz halým,
Yar senin de gülþenin solduðunda anlarsýn.

Buruk bir elvedayý bana çok gördüðünü,
Aramýza hicrandan duvarlar ördüðünü,
Hiç bir günahým yokken sinemden vurduðunu,
Bir zalimden belaný bulduðunda anlarsýn.

Hayatta en zor olan boþa çýkan emekmiþ,
Feleðin sillesini yar elinden yemekmiþ,
Mutluluk hayaliyle yaþamak ne demekmiþ,
Gözlerin uzaklara daldýðýnda anlarsýn.

Bilemedim gönlünde sevdamýn solduðunu,
Yüreðinin bu denli nefretle dolduðunu,
Zamanla terketmenin ne demek olduðunu,
Benim gibi ortada kaldýðýnda anlarsýn.

Kara talihim oldun þu yüzüme gülmedin,
Bana eza ederken hiç mi hiç üzülmedin?
Yar sen ki kýymetimi saðlýðýmda bilmedin,
Birgün vicdanýn dize geldiðinde anlarsýn.

Biraz yüzün kýzarsýn ettiklerinden utan,
Sen deðil miydin beni itip bu yardan atan?
O gün ben olduðumu þu musallada yatan,
Cemaat namazýmý kýldýðýnda anlarsýn.

Yunus YALÇIN
Sosyal Medyada Paylaşın: