bi' boka yaramayan sahneler

cennete gitmek niyetinde deðilim
kendimi bildim bileli günahlardan sakýndým
doðruldum, doðruyu anýmsadým annemden
küfrü, babamýn kekeme aðzýndan tesir ederken
yaþýmýn henüz yirmi olduðunu
var sayýlan duygularýmý ifþa ettiðimde kanadým

iyi kitaplar okumaya çalýþtým bugüne dek
ne denli olduysa aþk’a boyun eðdim, Sezen abla yüzünden
taþý, topraðý olmak istedim sevdiðimin kanadýnda
uçmak varken, seninle
yaþamýnýn bi’ boka yaramadýðý ütopik
dünyanýn içine sýçayým sevgilim

metaliksizim þu mahren denilen üç kuruþ yerimde
ellerim, ellerim kitaptan baþka bir þey tutmuyor
þu günlerin en metaliksiz zamanlarda
iðne deliðinden geçecek deðilim ya sevgilim
þarampole yuvarlanýrsam
sigaraný yakmayý unutmazsýn deðil mi sevgilim

toplasan bir avuç insanýz þu sýralarda
toplanmalýyýz, toplanmalýyýz sevgimizi býraktýðýmýz
o parklarda, o salýncaklarda, o lunaparklarda
unutulmuþ çocuklar kadar çaresiz olalým istiyorum sevgilim

diyeceklerim var sevgilim;
sahne, sahnenin en kuþkusuz oyuncusuydun oysa sen
ve ben bu oyunun en gösteriþli perdesiydim


Sosyal Medyada Paylaşın: