þimdi evde bulunan tüm ’sen’tikalarý toplayýp, eskiciyi bekledim balkonumda.. yazdýðýn mektuplarý okuyorum her gün üþenmeden.. .. eskici hala yok .. ne çok benziyordu yazdýðýn mektuplardaki harflerin kývrýmlarý, duvara kazýdýðým harflere.. .. ses gelmekte dýþardan yine eskici deðil ... kurtulmak istedim sana ait materyallerden, hoyrat ellerim onlarý taþýyacak durumda deðildi.. akþam olmakta evren ve hiç gündüz görmemiþken ben.. saat ilerlemekte ve zaman son otobüsü kaçýrmýþtý.. yine son durak aþklar yaþamýþtýk zamana inat.. .. beklemekteyim hala eskiyen anýlar alan eskiciyi.. .. bu gün mektup yazdým sana ve bir þiir ekledim arasýna.. iki güne geçer eliMe ve þimdi benzettiðim harfler çözmekteydi içinde yaþadýðým durumu.. her sabah yazdýðým mektubu göndermekteydim kendime imza sen’din yazan ’ben’.. .. eskici mi? hiç beklemedim ki... .. (m.g)
Sosyal Medyada Paylaşın:
capulcu sair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.