Yýldýzlara anlattým bu gece seni. Tertemiz kalbini, Dünya güzeli yüzünü anlattým. Onlardan daha parlak gözlerini anlattým. Yýldýzlara ýþýðýný veren o yemyeþil deryayý anlattým. Sessizce dinlediler en baþta. Sonra yavaþ yavaþ kaçýþtýlar semadan. Birer birer kayarak kayboldular. Bir tanesine sordum nereye diye. Seni kýskandýklarýný söyledi. ’O yýldýz varken biz semada duramayýz’ dedi. Durdurdum. ’Gitme’ dedim. ’Kýskanma o da sizden’ dedim. Ama tek farkýnýz; Siz herkes için doðarken, O sadece bana doðuyor dedim. Önce dinledi. Sonra o da gitti gökyüzünden. Gökyüzü yýldýzsýz kaldý. Her yer karanlýk Her yer sessiz kaldý. Ama sadece ben aydýnlýktaydým, Çünkü göðsümde uyuyan sevdiðim vardý. Çünkü sen vardýn.
ÞAÝR FATÝH 17.08.13 02:37
Sosyal Medyada Paylaşın:
İNCİR AŞIĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.