Ýþte yine çalýnýyor o âþinâ beste.
Kapattým gözlerimi, mâziyi andým...
Seneler seneler önceki gibi,
Küçücük ellerimde nota defteri,
Saçlarýmda babamýn þefkâtli eli...
Anýlara dalýp, yürekten yandým...
Ýçime iþlerdi, öyle derinden,.
Kulaklarýmda kemanýn aðlayan sesi,
Alnýmda sevecen baba bûsesi...
O günlere gittim yine aniden,
Küçücük bir kýzým, gözlerim dolmuþ,
Göðsüne yaslanmýþým sanki babamýn,
Yüzünü görüyorum sararýp, solmuþ...
Boy boy dizilmiþiz sevimli kýzlar,
Bir kaç yaþ arayla kýz kardeþlerim,
Eski þarkýlarla kalbimiz sýzlar...
Annem yeni þarkýlarý tatlý sesiyle,
Radyodan dinleyip gülümseyerek
Söylerdi babama þen hevesiyle.
Notalarla çarçabuk yazardý babam,
Unutulur mu bunlar, hiç unutamam...
Babamýn en sevdiði þarkýydý; :
’Ömrün þu biten neþvesi tam olsun erenler,
Son meclisi câm üstüne câm olsun erenler...’
Taze sesimizle söylerdik o zaman,
Sözlerinin manâsýný hiç anlamadan...
Þimdi içimde bir sýzý, ahh,biliyorum,
’Tekrar mülâki olacaðýz bezm-i ezelde...’ diyorum.
Biliyorum...
Gözlerimi kapatýp
O âþinâ besteyi dinliyorum...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.