Bir Resme Bir Şiir 91 Bahtıma Doğan Güneş S.SAMYELİ
Bir Resme Bir Şiir 91 Bahtıma Doğan Güneş
Gülmedi hiç yüzüme gülmez derken bu bahtým Bekârlýk sultanlýkmýþ böyle kalmakken ahtým Girdin gönül evime talan oldu bak tahtým Gönül otaklarýmý kor alevsiz yakansýn
Aþka tövbeli iken bedenimde beþ duyum Ýnanmam ben sevdaya deðiþmez derken huyum Nasýl girdin kanýma nasýl oldun can suyum En mahrem hücrelerde ýlgýt ýlgýt akansýn
Sanki sen kibrit oldun ben ise harlý ocak Dertlerimi savurdun elinle kucak kucak Sevdan ile þenlendi içimde köþe bucak Kurduðum tüm bentleri aþkýn ile yýkansýn
Leyla eyledin beni düþtüm kýzgýn çöllere Yanaklarým allandý döndüm gonca güllere Acýyorum bak þimdi boþa geçen yýllara Gönül saraylarýma ilk ve son kez çýkansýn
Kaybolma hiç yanýmdan baþým göðsünde kalsýn Dokun zülfün teline onlarda murat alsýn Ýster Azrail gelsin ömrümden ömür çalsýn Gülmeyen kaderimin bileðini bükensin
Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.