Doðruldu adam gözlerini kaçýrmadan gözlerinden aldý ellerini avuçlarýna
"Yüreðine sor beni nasýl dalgalarýnda durulduðumu. Yangýnlarýnda söndüðümü. Aþk ateþi yakýp kavururken, biz yüreðinde dað doruðunda oturuyorduk."
Kadýn hafiften gülümsedi buruk bir tebessümle
"Yüreðim deprem yýkýntýlarýnda kayýp sevgili Yangýnlarýnda ben daha da alevlenirken sen söner misin? Sönme... Býrak o ateþ sararken iki bedeni tek vücut Durgun deryalarda salýnalým beraber..."
Uzandý adam kadýnýna kendine doðru çekti özlemle sarmaladý öptü dudaklarýndan
"Sonunu sen yaz dedi sen yaz sevgilim Ve artýk mutlu son olsun…"
Buse DENÝZ (A.G.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.