Ne çıkar kalsın!
Sana
Ne söyledimse
Asla derdimi anlatamadým
Var olan muradýmýn
Bir tutam salkýmýný sunamadým
Yokluðunla yandým
Ne kadar çok yakardým
Ama sen halimi hiç anlatamadým
Sevgimi sunamam için yaklaþmadýn
Aþkýn ahýyla yýllarca aðlatýn, hiç kanamadým
Kuþku bazen
Elbette ki güzeldir
Ýman bunun içindir ve serdir
Yüreðinin serinliðinde seyrederken
Söyler misin hangi iklimdeydin ve nerdeydin
Neden açtýn yüreðini
Dinmeyen derdinle o vakit
Ne müþkül olan bir kederdin hasrederken
Sineme tohumlar serptin hiç düþünmeden
Ve bir anda aþkýn esinini yeþerttin, halimi anlamadan
Þimdi bir kesim
Kesiyorsun öyle mi
Bir gün göndereceðim inanýn diye
Yorulma sen ey güzel dilber, uðraþma
Biz nerede durmasýný bilenlerdeniz, zaviyeti neyleriz
Dil senin
Sahibi olduðun yürek senin,
Geceleri yazdýðýn þiirlerinde senin
Muhakkak ki her bir zevk ve heves senindir
Neyleyim ki senin gibi üst perdelerden nazar eden
Ve nefeslenen tenleri ve hala güvenmeyenleri anlayamam
Bilmeliydin
Bizde de bir gönül var
Ondan daha öte bir onur kim için intizar
Katlanmadým vehimlere ve kimseye þimdiye kadar
Ne cana ve hatta bir canana yazmadým anla, senin kadar
Kalbine
Elbette ki giremem
Sen dilemedikçe eriþemem
Ama bilmeliydin ki bizde de bir akide var
Ey bekleyen yar, akýbetin muhakkak ki kovalar
Sen elbette ki serbestsin ey nazlý olan yar, yakinen bilesin
Artýk
Sen neylersen
Onu eylersin, ister bir kelam etmeyi istersen
Ondan da mahrum etmeyi gönlünden geçirirsen, vazgeçme
Verme bana bir selam dilediðinle selamlaþýrsýn, için için aðlarsýn
Sen müsterih ol
Kaygýlardan elbette ki emin ol
Biliyorsun ki melalimle nazar eyledim
Zaten kendimle uðraþan bir gafilim, ne yaparým
Sen sazende ve þairane hayalinle neylersen eyle, iraden senindir
Senin güvenini
Hak etmediðim müddetçe
Asla var olan nefsimi tanýmam ve anlamam
Ýradem asýldýr, adamlýðýmýn öznesidir, kul olmak adýna
Heveslerin seline katiyen kapýlamam, akýl nimetini hiç yok saymadým
Aþk mý
Sevda mý, yoksa rüya mý
Bir güven sadýr olmadýkça asla bakmam
Ona bir kapý aralamam, gereksiz hayallerin peþinde deðilim
Etkiyle bir tuðyaný muhakkak ki yaþayamam, acziyetim olarak görürüm
Sen hiç anlamadýn
Manasýn da yaþamaya katlanmadýn
Nedense sürekli korktun, korkuttun peki neden yakýnlaþtýn
Sanki hayali unuttun, umudun enginliðini ruhunda hiç yaþamadýn
Kaygýlarýn
Evet, o hislerine galebe çaldý
Sevginin önüne geçti aldýrmadýn, merak saldýn
Þimdi sen yine kendinle baþ baþa kaldýn ve yalnýzdýn
Gizemlerinde mevcut zenginliði neden umursamadýn ve anlamadýn
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.