Gidesim var bu þehirden; Arkama bile bakmadan. Unutmak istiyorum; Yaþadýðým ne varsa. Býktým; Sýkýldým hayallerimin yarým kalmasýndan. Sesimi duyaným yok; Yardým edenim ise hiç yok. Bir baþýma kalakaldým; Her geçen gün artýyor çaresizliðim. Hýçkýrýklarým kelimelerime karýþýyor; Ýçim burkulur durur. Önemsiz geliyor her þey; Manasý kalmadý yaptýklarýmýn. Kendimi bilmiyorum; Yaptýklarýmý anlayamýyorum; Derdimi anlatamýyorum. Sanki umurunda olduklarým varmýþ gibi. Çaresizlik kadar kötüsü var mý? Ben nereye gidiyorum? Her baþlayan gün; Ýster istemez büyür burukluðum. Aðlarým; Haykýrýrým; Kýzarým kendi kendime. Bir yol lazým bana; Ama yakýn; Ama uzak. Nereye gideceði belli olmayan bir yol. Kalabalýklarda kaybolmak gibi. Aðlamak fayda etse; Gülmeyi özledim. Ýçimde biriktirir oldum her þeyi. Acýlarým; Hüzünlerim; Mutsuzluðum hep içimde. Unuttum sanýrým; Suçlanma duygusu; En nefret ettiðim; Benliðimi acýmasýzca saran duygu. Bir yol lazým bana; Her þeyi unutturup; Bir daha hiç hatýrlatmayacak. AYKUT UYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
redangel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.