İZLERİNDE YOLLAR VAR ÇELEBİ

Alaca düþtü gönlüme
uçuk flu bir sis perdelendi
devþirme vuslatlarýma


Kirpiklerim aðrýyor
kendinden muaf bir kuytuluk sinmiþ
gergefine takvimin
türlü nakýþlar dönüyor
ilkesi kayýp bir zamanýn esrarýnda


Rakým yüksek
Everest’in zirvesi okunuyor buralardan
bir kýyamet ki koptu kopacak
öylesine sýðamýyorum
iki satýr arasý dinlencelere


Hakikat aleni
köhneleþmiþ bir ’AÞK-I MEMNU’ dokunuyor telime
Behlül’ün aðlattýðý kör kemancýdan farký yok hiç kimsenin
hora geçmeyen alýmlý sözler
haylamaz tebel/leþlerimi
eteklerim savruk
kimsesiz ’ES’ler fikrimde uçuþuyor


Bütün Havva’lar Adem’leri kapmýþ
tarihi geçmiþ aþklarýn
merdivenler gýcýrdýyor eskimekten
her bir taþýnda bir sevinç yok artýk
öylesine suskun Arnavut kaldýrýmlar


Baþ konmamýþ yastýklara yürümüyor kimseler
ayaklarýn ayaðý kayýk
topuklarda diken
yollar tozlu
yollar çamur
evler yüksek
yitik kadýn yüzleri
aðlayanlar gözsüz
ýssýz ve dokunaklý
konar göçer insanlar


Yarým bir zambak açýyor
mahcup çiçeklerin kanatlarýnda
güle meftun baharlarýn adý çoktan deðiþti
kar boran her mevsim


Hadi þimdi Eylül’e döndür yüzümü
bir sarý sür saçlarýma
çatlasýn kederinden güneþ


Hadi son kez
son söz
kýzýlcýk sun yangýnlarýma
yalnýz iki kelime


Ýzlerinde yollar var Çelebi

’YÜRÜNMEYE DEÐER’


Sosyal Medyada Paylaşın: