Günahsýz dökülen, güneþi titreten , toprak mermerlerin / diline çözülen, n_arý-beyza gözyaþý teneþiri / hazin sonlarýn tohumuna ; hep suskun bir veda ---- ey hiç kimsenin kimsesizliði kimsem , kimim kimsem ; kendine kimsem , sen kimsen sen ! hangi öfkenin hançerisin ki , ruhundaki izleri anlatamýyor , sýnanmamýþ cürmünü , cennetin sayýyorsun !
ve ...ey uzanýp yol boyunca gittiðim , bir sonrasýna varamadýðým , kendine tutuklu adýmlarým !
suskunluðum ; açlýðýn tokluðu , susuzluðum ; hak ettiði yere , kefenlediðim , her hükmüne muti , sus_uz v(e)da .............................her sevda kendine , her günah bendine yaðar
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.