uçurumun kenarýnda senli bir kenarým uçurumun kenarýndayým sensiz kenarým düþlere düþmekte muhteþem bir halden, muðlak bir sala düþmekteyim serpilmiþ hoþluðun içinde,içi geçmiþ boþluðum ucu uçsuz bucaklarýn ucu olan uçurumum ben bir nefesin yetecek nefsimin tilmizlerine bir bakýþýn yetecek ömrümün her zerresine bir sözün yazacak sözsüz romanýmý dudak ucunda kalmýþ sözcüðünü bekliyor bir gün iþte ben bir günün gün görmüþü, aþk görümcüsü , sevdan gömücüsü
beni sevmelere sevmelere ekle beklemelere beklemelere ekle ey aþk ,ey aþk’tan vakti, ýþýðýný s’akla elbet , musa’kalmýþken gelir sevda helalim beni asam ona olan sevgim, duruþum, baðlýlýðým benim de denizim kýz’ ýl deniz
ucu uçsuz bucaklarýn ucu olan sularýn ucuyum seni ýslanmýþ berraklýðýn sevda yansýðýyým bütün bitmiþlerin son biteniyim bitmesin bu bitiþlerim bütün gidenlerin son gidiþ haliyim gitmesin giden bütün bekleyenlerin son bekleyiþiyim beklesin bekleyen bütün kavuþanlarýn kavuþtak haliyim ,çekilsin halay bütün hesaplarýn hasut haliyim hesaplamasýn beni ayrýlýk ey aþk ,ey aþktan öte mutlak düþlerde yeþeren gerçek bütün acýlarýn hacýsýyým yüreðim kabe gibi sevdiðim yüreðimi yeniden tavafa gelsin sevdiðim affa gelsin bu imkansýzlýðýn kimya kuyusunda beni sevgi elementine si mge yapsýn… bozulmuþ kimyamýz düzelir böylece…
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.