ALIŞMIŞTIM SANA...

Bir anda vazgeçmek miydi beni bu çýlgýnlarýn içine sürükleyen
Yoksa kayboluþlarýn içinde kendimi kaybetmek mi denir bu hüznün nedeni
Beni sana getirecek ne varsa kullanmak isterdim
Ya da sonsuza dek yaþatmayý dilerdim
Sevgiye ihtiyacým vardý benim
Her insanýn duyduðu gibi
Gönlümü bir ateþin içinde yakmadan, kavrulmadan bu bedenim,
Ve her þeyi mi kaybetmeden
Bir sevgiden doðan mutluluðun huzurunu yakalamak isterdim
Hele senin huzurunsa bu paha biçilmezdi ya zaten
Ýnsanlar anlamazdý belki neden bu kadar zincirlere baðlandýðýmý
Belki bende anlamamýþtým ya bu yüzden bu kadar sarhoþ oldum bu masumca doðan sevginin içinde
Belki saçmalýktý belki yalandý belki de umutsuzca beklenilen bir ýþýðýn son zerresinde kendimi kaybetmiþtim
Kim bilirdi
Ama ben alýþmýþtým ya sana
Alýþmýþtým, senin gözlerinden parýldayan her sevinç ýþýklarýmý gönlüme kazýtmýþtým
Farkýnda olmadan bedenimi senin bedenine yaslamýþým
Kalbimi sana açmýþtým, sana baðlanmýþtým
Zamanýn o koyu evresinde sana sessizce alýþývermiþtim
Ama sen gitmeseydin, gitmeseydin
O zaman bu kadar zor olmazdý
Benim hissettiðim gibi baksaydýn ya gözlerimin içine
Benin zincirlere sürüklendiðim gibi sen de bana sürüklenseydin ya
Kendimi derin sularýna içine atarken korkusuzca, sende o derin sularýn içine bedenini salsaydýn ya keþke
Ben sana güvendiðimden o dalgalar boðuþmuþtum, sonu sana çýkacak diye kayboldum o yollarda
Sende kaybetseydin ya kendini, bir kere olsun
Benim için
Belki o zaman insanlar daha az yadýrgardý beni
Ve hayatta daha az acý çektirirdi bana, karanlýðýn içinde býrakmazlardý beni
Güneþin doðduðu kýyýlara götürürdü her el beni, bu parmaklarýn ardýnda kalmaktansa, seninle yaþayacaðým huzurun içine sürüklerdi beni,
Benim umutlarýmdan doðan bir huzurda olsa bu…
Ben dilenmiþtim sana, sevgimi istemiþtim senden
Alýþtýðým içindi ya bu kadar isyaným
Ýstediðim için, sevdiðim için
Ama bilirdim alýþmak bir anda geçekleþirdi, en kolay olanýydý
Hayatta en hafif olaný, en masum olaný
Ama o her terk ediþler insanýn en zorlu yokuþlarýydý
En direnç gerektiren savaþlarýydý
Hele umduðunu bulamadýðýnda insan kendini kaybederdi
Benimde, zorluðum sendin,
Savaþým sendin,
Ümidim sendin
Alýþtýðým her þey sendin
Sonun böyle olacaðýný bilseydim çýkarýmýydým bu yolla
,kendimi kaybeder miydin böyle,
Senin o karanlýk kiþiliðine karþý, yalancý sevgine karþý, çýkarla beslediðin her gülümsemeni, bilseydim
Kendimi o yoldan döndürürdüm bir an olsun
,ama benim sevgim saftý, berraktý, masumdu,
Alýþmýþtým sana, her ne olursa kabulümdü o anda
Ve hiç düþünmezdim, hem de hiç
Alýþmýþtým iþte, alýþmýþtým, ne yapabilirdim ki
Mahvettiðim bu hayatýn içinde kendimi kaybederken ben sana alýþmýþtým
Nasýl atabilirdim ki nasýl, kalbimden nasýl koparabilirdim
Senin kadar kolay deðildi, hem de hiç deðildi
Çünkü sana alýþmýþtým
Bir tek sana, bir gün gerçek olursun diye hep alýþmýþtým, hem de hep…


Sosyal Medyada Paylaşın: