Hayal Kırıklıkları Müzesi

Özlemin bir gölge gibi peþimde
Takvimdeki her sayfa için
Ayrý hüzün gözlerimde
Kabuslara düþüyorum senli rüyalardan
Sensizliðe batýyorum
Bir gül gibi soluyor
Ýçinde sen olmayan kalbim

Rüzgarýn kollarýna býrakarak kendimi
Sana uçuyorum
Koparak Ay ýn ellerinden
Aþký içtiðim kalbine dönüyorum
Kelimelerin sayfaya dökülüþü gibi
Dökülüyorum sana


Ne zaman yansa ruhum özleminle
Biraz senden bahsediyorum
Kendime
Aðzýmdan infilak eden kelimeler
Seni çiziyor kalbime
Biraz olsun diniyor kanamalarým
Güneþin buz tuttuðu o þehre
Sana doðru yürüyorum


Uyandýðýmda boþ olunca bi yaným
Cam gibi parçalanýyor bi yarým
Kurumaya býrakýyorum gözü yaþlý umutlarýmý
Hiç durmadan yürümek geliyor içimden ama
Sensiz kapýmýn önü uzak
Senle uzak diyarlar yakýn geliyor

O kadar efkarlýki ellerim
Saçlarýnda gezmediðinde
O kadar kýrýkki kalbim
Tamir etmediðinde
O kadar soðukki dudaklarým
Dudaklarýna deðmediðinde

Çýðlýklar kopuyor yüreðimden
Þu tembel daðlara
Yorgun denize
Neden yol vermessiniz bana
Neden kavuþamam kanatsýz meleðime
Neden dönemem
Hayal kýrýklarý müzeme
Neden kavuþamam
Sevdiðime






Sosyal Medyada Paylaşın: