üzülmüþtüm aslýnda sen dünyaya geldiðinde annemi,babamý kýskanmýþtým senden.. tam ben ilk okula baþlarken engeldin hayatýma küçüktüm 7 yaþýndaydým çocuktum bende kýskanýrdým tabi 7 yýl ailenin ilk ve tek çocuðuydum öyle böyle derken aylar yýllar geçti ben 16 sen 10 yaþýndasýn aslýnda geriye dönüp baktýðýmda kavgalarýmýz da bile bir kardeþ sevgisi saklýydý peþinden ne çok koþmuþtum o küçük yaþýmda baþýna bir bela gelmesin diye þimdi anlýyorum aslýnda hayatýmýn en tatlý engeli olduðunu moralimin en bozuk olduðu o anlarda sarýlýrsýn ya bana ablacým diye sen üzülme dersin o zaman tüm derdim sýkýntým geçer küçüðüm yeter ki sen bana hep gülümseyerek bak küçük adam.. ben seninle hep gurur duyuyorum
(ÝYÝ KÝ VARSIN KÜÇÜK DÜNYAM ABLAN SENÝ ÇOK SEVÝYOR)
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.B.K Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.