Allah Bilsin! (Ey aşıklar sizedir sözüm..)

Her yakan duman mi çýkarýr?
Ciðer yanar aðýr aðýr, yaþý gözlerde..
Her feryat eden hakka mi yakarýr?
Dil konuþmaz kulak saðýr,sözü özlerde..
Bazen ayrýlýk, bazense yokluk,
Bunlarý dert görmez mi insan?
Bununla yok olmaz mi ki zaten çokluk?
Sebep arayanlar bulurlar, sen varlýðýnla an.
Zamana býrak istersen, ya da geçer diye düþün.
Sýrtýnda onlarca yük ve önünde çýkýlmaz yokuþun.
Güçlüsün,insansýn.. Ama nafile..
Sen sus görenler öyle sansýn.
Adým atmaya gücün yok, gideceðin bir yolun.
El uzatsan kim tutar? Kalkar mi ki kolun?
Geçsin zaman, sen de yaþlan..
Günaha gittiðin þeytanla dövül, taþlan..
Arýn bütün varlýðýnla derdinden..
Sonra yeniden kalk ve çýk yola, önden..
Ve varacaðýn yere elinden tutmaya Azrail gelsin..
Seni yok oldu sansýnlar, sadece Allah bilsin, ALLAH bilsin..
Sosyal Medyada Paylaşın: