Unutuldum bir köþede yar!
Tomurcuklar avucumda soldular,
Yufka yüreðimden dökülen acýlar
Hasretinle günümü geceye kattýlar!...
Çöpçüler ayak sesleriyle uykumu yaraladýlar,
Bir týkýrtýda yýllar ömrümden kaçýp uzaklaþtýlar
Özlemlerin bir sera gibi her yanýmdan beni sardýlar,
Hasretim hala sana dokunmadý mý yar!...
Bir hazan rüzgarý gibi estin kuruttun her þeyi yar!
Ey deli gönül! Bir meltem gibi üstümüzde yuvalan ne var,
Sokaklar yatak oldu, yerimiz soðumadan yetiþ yar!
Buðulu gözlerimden dumanlar tütüyor neredesin yar!...
SOSYOLOG-EROL KEKEÇ
13.08.2013 (21.05-21.20)
ÇENGELKÖY/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.