Ne olur tanrým Bir mucize olsa da Dönebilsek altmýþlý yýllara. Gidebilsem Ýstanbul’un Ýncisi Beyoðlu’na Yaþasam o günleri Bir gün bile olsa razýyým Doya doya.
Özenle giyinip kuþanýr Seyrana çýkardý Ýstanbul’un hanýmlarý, beyleri Bir adý da Pera Palas olan Iþýl ýþýl parlayan Beyoðlu’na.
Asumaný andýrýrdý Yanýp sönen neon ýþýklarýyla Hanýmlar birbiriyle yarýþýrdý O asil þýklýklarýyla. Hep asorti olurdu Çantalarýyla papuçlarý Görülmeye deðerdi Son moda þapkalarýyla.
Sinema afiþleri süslerdi duvarlarý Türk sanat musikisi icra ederdi Nadide sanatkarlarý Asla kebap kokmazdý sokaklarý Hiç bir zaman olmamýþtý Tinercinin, esrarkeþin yuvasý Þimdi çok uzaklarda kaldý Beyoðlu’nun o eþsiz dünyasý Bize de kaldý unutulmaz hatýrasý.
Güler Elmalý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Minos Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.