BAŞLANGIÇ VE SONRASI

BAÞLANGIÇ VE SONRASI

Bir kývýlcýmla baþlamýþtý her þey.
Ve
Alevlendi her yer.
Bir masal gibiydi. Ýmkânsýzdý biliyorduk.
Ýkimiz de severdik zoru.
Ama bir gün yarattýðýmýz alevle kendi sevdamýzý yakacaðýmýzý hesap edemedik.
Yani, kendi elimizle oluþturduðumuz eþsiz sevdayý yine kendi elimizle yýkan olduk. Artýk bu alevin içinde yanma zamanýydý...

Yanýyorduk
Bu yanma ile kendimizle savaþmaya baþlamýþtýk.
Ve kaybettik kendimizi
Yavaþ yavaþ yabancýlaþýyorduk birbirimize
Bu yabancýlaþma ile yalanlarýn kapýsýný aralýyorduk
Artýk Yalanlar yaratýyorduk
Ve bu yalanlar dünyasýnda kayboluyorduk

Kendi yarattýðýmýz yalan dünyasýnda öyle kayboluyorduk ki benliklerimiz yabancýlaþtý bize.
Baþka aþklarýn mutluluðundan mutlu olmaya baþladýk.
Seviþmelerimizi bile baþka bedenleri hayal ederek yaþar olduk.
Ve kaçýnýlmaz olan sonumuzla muhatap kaldýk.
Yalnýzlýk...
Öyle yalnýz kaldýk ki birbirimize
Birbirimize ait olduðumuzu anladýk.
Ama
Artýk ne sen vardýn ne ben...
Yani çürümeye mahkûm olmuþ iki beden olduk senle.


Kabul et aptalcaydý...
Kendi yalan dünyamýzda boðulmak...
Yalanlar söylemek
Ve bu yalanlara kendimizi inandýrmak,
Emeksiz ve aptalca olduðunu bile bile...

Kýsaca zamanla þunu anlýyorduk;
Yazý yazmak gibidir hayat ve imla hatasýna yer yoktur
Ve bazen, hayat yazýsýna noktayý koymak gerekir.



ATEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: