(Seveceksende bi gün Tutkuyla sevme kimseyi demiþti öðretmenim).
Çocuk ruhlu
Asi ve
Hoyrattým.
Dünyadaki diðer insanlarý sevmek gibi ayný deðildi seni sevmek...
Annemi Babamý sever gibi deðildi iþte
Nasýl desem ki Az’ý çoðu olmaz ama çocuk gibi sevdim seni.
Büyüdüðümü, sen gidince anladým.
O kadar hesapsýz sevdim ki Ellerini düþünmek bile nefesimi kesiyorken Haritasýz yollarda nasýlda kayboldum Kýlavuzu yitikti zaten geçmiþimin
Ateþsiz dumansýz nasýlda yaktýn beni?
Uykudan uyandým Sana ayarlanmýþ yine kalbim Þiir gibi Ekmek gibi Su gibi özledim Ve sen kanadýkça hücrelerim Yanaðýmý yakan gözyaþlarýma inat Bir sen daha istedim.
Sen gidince;
Acýlarým hükmünü yitirsin diye Üþüyen hayallerimi güneþe serdim Sýskalaþmadý aþaðýlýk sancýlar Ruhumu imlasý bozuk figanlar beledi Bütün doðrularým yanlýþa sürüklendi.