Sokaklar ihanetken sevdamýz paslý, kýnda Soluk soluða sövdük geceden çok terliydik Siyah ve uzun saçlý bir hüzün akþamýnda Ay ýþýðý altýnda ne kadarda kirliydik
Utanýr ahde vefa baþý eðik gezmekten Ýçimde çýrýlçýplak çocuk uyuklar usta Usandým yastýðýmdan düþler temizlemekten Ben susarým kendime O hep sayýklar usta
Ar etme hakikatten elinde kaðýt kalem Yaþamýný kaybetmiþ tebessümü yaz usta Taburemi tekmele ölüm görsün bu alem Celladýmla baþ baþa nefesim enkaz usta
Teþekkürler dört mevsim, teþekkürler zemheri Býyýðý terlemeden topraða düþen cemre Asýk suratlý yaðmur, bulutun alýn teri Ve sen kahpe ayrýlýk, itaatkâr her emr’e
Ýþte ben gidiyorum alçak sesli adým’la Buðulu gözler gibi galiba hür’üm usta Bir tek O’nu tembihle seslenmesin ad’ýmla Fýsýltý duysam bile sanki üþürüm usta
uytun .........
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.