Yaðmur damlalarý saçaklardan sarkarken
Gönüllere puslu bir havanýn
Kasvetinde yazýyorum bunlarý sana
Uykusuzluðun verdiði delilik zamanlarýnda
Gözlerimin altýnda ki morluklar kadar
Yoksun düþlerimde.
Geçmiþin þimdilere döndüðü zamanlardýr
Bende zamanýn durduðu an
Baþlarým yazmaya ruhumdan esen rüzgârlarým gibi
Düþünürüm þimdi seni
Çeliþki dolu bir ruhun en güzel yansýmasýydýn
Þehvetin ile ter kokan yataðýmda
Gün olur eserdin ruhumda savurur
Daðýtýrdýn kimliðimi zamanýn esiri ruhlara
An olurdu zamaný durdururdun gözlerinde
Alýrdýn hiçliðin zamansýzlýðýna beni de
Eriþemezdin çok zaman ruhuma
Ruhumu ben sererdim ayaklarýn altýna.
Ezer geçer miydin beni
Düþünür müsün bazen beni, düþünürüm ben seni
Bazen bunu þaþýrýr gülerim kendime sonra
Nasýl çýkmýþtýn karþýma ve nasýl
Nasýldý ama ilk öpüþmemiz ya ilk seviþmemiz?
Ah o ilk ruhuna dokunuþum
Kendine sakladýðýn o ilk gülüþ
Senin sesine âþýk olmuþtu
Ruhum ilk bana söylediðin þarkýyla
Þimdiyse nefretine mi dersin âþýk ruhum?
Bomboþ bir aþkýn gölgesiz izleriydi
Sanýrým yaþadýðýmýz gülüm
Öyleyse neden hala düþümdesin?
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.